Disember
´S Yaahr iss alt. Sei Haar sinn dinn.
Guckt gaar nimmie gesund.
Weess, ass sei Daage rum ball sinn;
Kennt aa sei letschti Schtund.
En latt iss gschehne, deel aa net.
All sell ruht unnich Schnee.
Weiss iss die Welt – der Weg, wie’s sett.
Doch duhn Gedanke weh.
Noch waxt der Muhnd, noch watt er glee.
Nix bleibt. Un nix geht fatt.
‘S iss alles waahr, was mer kann seh.
Un doch aa letz en latt.
Ball kummt der Belzenickel bei,
Deel Kinner waarde bang.
En Grischtbaam holt en Paep ball nei
Ins Haus. Die Zeit watt lang.
Waarscht aa en Kind. Denk mol zerick.
Du meindscht noch, wie sell fiehlt.
Heit glaabscht nimmie an der alt Nick,
Hoscht ihn schun oft geschpielt.
Ball schlagt em Yaahr sei letschti Schtund.
Noht iss es rum – wie’s sett.
Een Daag machscht aa mol zu dei Mund.
Doch wann sell iss, weescht net.
Michael Werner (naach Erich Kästner)